Ustawa z dn. 29 czerwca 1995 roku o obligacjach określa zasady emisji obligacji, ich nabywania oraz wykupu.
Obligacje emitować mogą:
– gminy, związki międzygminne oraz miasto stołeczne Warszawa,
– podmioty, które prowadzą działalność gospodarczą, posiadające osobowość prawną,
– inne podmioty, które posiadają osobowość prawną i upoważnione są do emisji obligacji na podstawie innych ustaw.
Banki natomiast emitują obligacje na zasadach określonych w ustawie z dn. 31 stycznia 1989 r. – Prawo bankowe.
Przepisy omawianej ustawy nie obejmują obligacji emitowanych przez Narodowy Bank Polski oraz Skarb Państwa.
Obligacja powinna zawierać przede wszystkim:
– nazwę i siedzibę emitenta wraz z miejscem i numerem wpisu do właściwego rejestru,
– podstawę prawną emisji,
– cel wyemitowania emisji oraz jej nazwę,
– wartość nominalną, numer kolejny obligacji i serię,
– w przypadku obligacji imiennej – oznaczenie obligatariusza,
– datę, od jakiej nalicza się oprocentowanie, wysokość oprocentowania oraz terminy jego wpłaty,
– zakres i formę zabezpieczenia,
– zasady i wysokość udzielania gwarancji,
– datę i miejsce wystawienia obligacji oraz datę jej nabycia,
– podpisy osób, które uprawnione są do zaciągania zobowiązań w imieniu emitenta.