Cena obligacji, a zatem jej wartość, porównywalnie, jak w przypadku innych instrumentów finansowych, uzależniona jest od popytu oraz podaży na obligacje. Do najważniejszych czynników, które kształtują wartość obligacji należy poziom stopy procentowej. Im wyższa stopa procentowa, tym wartość obligacji maleje. Podobna zależność występuje w odwrotną stronę. Im stopa procentowa jest niższa, tym jej wartość rośnie.
Inwestorzy bardzo często decydują się na wycenę obligacji, która polega na oszacowaniu tzw. sprawiedliwej ceny obligacji odzwierciedlającej jej wartość. Najpopularniejszą metodą wyceny obligacji jest metoda dochodowa (wycena zdyskontowanych przepływów pieniężnych).
Wycena obligacji metodą dochodową mówi o tym, iż wartość obligacji jest sumą dochodów inwestora w czasie posiadania przez niego obligacji. Powyższe dochody są zdyskontowane (przeliczone na moment wyceny).
W metodzie dochodowej, wyceny obligacji, stosowany jest odpowiedni wzór, w którym uwzględniane są następujące wartości:
– wartość obligacji, która jest wynikiem wyceny,
– liczba okresów posiadania obligacji,
– dochód z tytułu posiadania obligacji, uzyskany w okresie posiadania obligacji,
– tzw. wymagana stopa dochodu, określona w skali okresu płatności odsetek, jeśli np. odsetki płacone są co pół roku, to jest to stopa półroczna.
Stopa dochodu wyznaczana jest przez inwestora w oparciu o stopę dochodu obligacji porównywalnego typu co wyceniana obligacja. Informacje takie znajdują się w dziennikach finansowych.