Wartość obligacji, czyli jej cena, podobnie jak w przypadku innych instrumentów finansowych, uzależniona jest od popytu i podaży na obligacje. Poziom stóp procentowych jest najważniejszym czynnikiem mającym wpływ na wartość obligacji. Występuje tu następująca zależność – jeżeli stopa procentowa rośnie, maleje wartość obligacji; jeżeli stopa procentowa maleje – rośnie wartość obligacji.
Wycena obligacji polega na ustaleniu tzw. sprawiedliwej ceny obligacji, która powinna stanowić odzwierciedlenie wartości obligacji. Metodą najczęściej stosowaną jest metoda dochodowa, zwana również metoda zdyskontowanych przepływów pieniężnych. Zgodnie z tą metodą, wartość obligacji stanowi sumę dochodów, jakie otrzyma inwestor w okresie posiadania obligacji, a dochody te są zdyskontowane – przeliczone na moment wykonywania wyceny.
Podczas dokonywania wyceny obligacji metodą dochodową brane są pod uwagę następujące czynniki: liczba okresów posiadania obligacji, dochód z tytułu posiadania obligacji, uzyskany w tym okresie posiadania obligacji oraz wymagana stopa dochodu, określona w skali okresu płatności odsetek, jeśli np. odsetki płacone są co pół roku, to jest to stopa półroczna.
Wymagana stopa dochodu określana jest przez inwestora na podstawie stóp dochodu obligacji podobnego typu jak wyceniana obligacja. Informacje na ten temat podawane są w dziennikach finansowych.
W praktyce występuje wiele odmian wyceny wartości spółki metodą DCF. Różnią się one od siebie poziomem szczegółowości, sposobem obliczania prognozowanych przepływów pieniężnych, a także ustalaniem stopy dyskontowej.